Cudowny Obraz Matki Bożej Bełskiej
Miejsce znajdowania: Kościół katolicki w Częstochowie, Sanktuarium Jasna Góra
Data pojawienia (koronacja): trwa dyskusja (I-XIV wiek)
Czczenie: 26 sierpnia
W tradycji wschodniej znany jako Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej (również Obraz Matki Bożej Jasnogórskiej lub Obraz Czarnej Madonny).
Najwięcej dowodów wskazuje na to, że wizerunek powstał na przełomie XII i XIII wieku. Obraz był przywieziony z Bełza i uznany jako cudowny.
Kult Matki Boskiej Bełskiej jest obecny w Bełzie od XIII w. i wiąże się z historią jasnogórskiego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.
W 1384 r. książę Władysław Opolczyk przewiózł obraz do Częstochowy, jednak, w Bełzie kazał wykonać kopię obrazu i zostawić w miejscowym kosciele.
31 sierpnia 1384 r. obraz Matki Bożej został złożony na Jasnej Górze.
Jedna z legend opowiada, że cięcia na twarzy Marii upamiętniają rabunkowy napad na klasztor na Jasnej Górze przez husyców. Mieli oni obraz z ołtarza, porąbać szablami i przebić mieczem.
Na pierwszy rzut oka widoczne są tylko trzy blizny, choć w rzeczywistości jest ich dziesięć. Ornament, który znajduje się na ramie obrazu – to sucha gałązka wici akantu, która może mieć różnorodne znaczenia: symbol Drzewa Życia, które jest Drzewem Krzyża Chrystusa lub nawiązuje do proroctwa Izajasza i gałązki, która wyrasta z pnia Jessego.
Jako pierwszy uhonorował Obraz koronami i srebrnymi złoconymi blachami Władysław Jagiełło po restauracji sprofanowanego Wizerunku w 1430.
Przed 1642 król Władysław IV przekazał dwie nowe korony.